-
Należy zaakceptować istnienie lęku i pozwolić dziecku na jego przeżywanie (nie bagatelizować ani zaprzeczać jego uczuciom). Jednocześnie pokazywać, że lęk można przezwyciężyć,
-
Opowiadać o tym, czego My baliśmy się jak byliśmy mali. Podkreślać, że każdy z nas czegoś się boi,
-
Rozmawiać z naszym dzieckiem o lękach i uczuciach. Przytulać, wziąć na ręce lub kolana, Dziecko potrzebuje w takich momentach poczuć się bezpiecznie. Powiedzieć: „Widzę, że się boisz” – dziecko potrzebuje, by nazwać konkretnie jego uczucia,
-
Poszukać wspólnie optymalnie możliwych rozwiązań, sposobów poradzenia sobie z daną sytuacją,
-
Mówić spokojnym i opanowanym głosem, zniżonym tonem głosu,
-
Pozwolić naszej pociesze przez jakiś czas na unikanie sytuacji budzącej lęk. Następnie powoli pomagać oswajać się z nią,
-
Podkreślać mocne strony dziecka – w tym czym jest najlepsze, wzmacniać jego poczucie własnej wartości,
-
Przypominać dziecku sytuacje, w których zachowało się dzielne i pokonało swój strach,
-
Sami musimy wierzyć, że nasze dziecko sobie poradzi!,
-
Mierzyć lęk – powiedzieć dziecku, żeby określiło swój lęk w skali 1-10, porównywać – wczoraj bałam się więcej, dziś mniej etc. – dziecko zyska poczucie sprawstwa i kontroli
-
Polecić dziecku aby zamknęło potwora czy obawę w pudełku i „wysłało” w wyobraźni w kosmos lub dać mu wymyślone narzędzie do walki, np. „zatrudnić supermena”… zależy to od wieku dziecka, jak również jego i Twojej wyobraźni
-
dobrze lęki oswajać poprzez bajki lub zabawę, w ten sposób dziecku łatwiej mówić o uczuciach, które mu towarzyszą oraz wyobrazić sobie jak można ten strach przezwyciężyć, np. poprzez odgrywanie scenek z sytuacjami wywołującymi lęk, w których dziecko mierzy się ze swoim lękiem i go pokonuje, czytanie bajek, w których dzieciom udaje się przełamywać strach
-
narysować lub wyobrazić sobie „potwora” (lub to, czego się dziecko obawia) w zabawny sposób, aby przestał być taki straszny, pomoże to dziecku nabrać dystansu do sytuacji
Opracowała: psycholog- mgr Sylwia Warchoł – Plucińska
