Szkoła za pasem to tytuł czterech zeszytów zawierających karty pracy rocznego przygotowania do szkoły od Wydawnictwa Edukacyjnego. To skompensowane środki dydaktyczne dla dzieci, które z powodzeniem mogą służyć do domowej zabawy i nauki. Warto wspierać dzieci w rozwoju, wspólnie poznawać świat i pokazywać, że nauka może nieść ze sobą wiele radości i pozytywnych wrażeń.
Szkoła za pasem to pakiet, w którego skład wchodzą między innymi cztery zeszyty z kartami pracy dla dzieci. W każdym zeszycie znajdziecie pięćdziesiąt barwnych kart z perforacją, które zawierają:
– ćwiczenia graficzne i manualne (w tym wielokrotnego powtórzenia, dzięki ruchomej folii)
– ćwiczenia kształcące mowę i myślenie logiczne
– ćwiczenia percepcji wzrokowej i słuchowej
– ćwiczenia matematyczne
– ćwiczenia rozwijające kreatywność
– ćwiczenia diagnostyczne.
Poziom trudności zadań jest dostosowany do możliwości rozwojowych starszych przedszkolaków, aczkowielk moja 3,5 latka radzi sobie z nimi całkiem dobrze. Są oczywiście obszary nad którymi musimy jeszcze popracować, ale ogólnie jest bardzo dobrze. W przypadku wykorzystania kart w przedszkolu zakładamy, że zadania z kart pracy – jedna karta na dzień – będą integralną częścią scenariuszy zawartych w Przewodniku dla nauczyciela. To praktyczne rozwiązanie, które ułatwi pracę nauczyciela, dzięki czemu zaoszczędzony czas może on wykorzystać na realizację własnych pomysłów.
Część prezentowanych kart Szkoła za pasem zawiera analizę diagnostyczną umiejętności dziecka (jamnik obwąchujący literkę D), co jest istotne dla prowadzących obserwacje nauczycieli, w ogólnej diagnostyce umiejętności dzieci. Znajdziecie tu zadania rozwijające kreatywność, zachęcające dziecko do opowiadania, próby stworzenia własnej historii. Są również ćwiczenia graficzne typu „dokończ rysować wzór”, które nasza córka bardzo lubi. Świenie poradziła sobie ze znalezieniem różnic na obrazkach (5/6), doprowadzeniem królewny do domku (rzut oka na labirynt i wiedziała, którędy poprowadzić linię), błyskawicznie połączyła nutki w pary i narysowała klucz wiolinowy oraz pogrupowała warzywa i owoce. W tym ostanim ćwiczeniu, ku mojemu zaskoczeniu, prawidłowo przykleiła słowa „warzywa” i „owoce”. Trochę miała problem z oznaczeniem, które warzywa się gotuje, a które można zjeść na surowo, pewnie dlatego, że z warzyw najbardziej lubi cukierki ;).
Proponowane przeze mnie ćwiczenia pochłonęły ją bez reszty i mimo, że jedna karta jest przypisana na dzień to koniecznie chciała ich zrobić kilka i omówić. Karty pracy świetnie sprawdzą się również w plenerze kiedy dzieci spotykają się z przyjaciółmi. W przerwie podczas odpoczynku od aktywności fizycznej potrenowanie głowy to miła odmiana. Oczywiście jeśli dziecko nie przejawia tego typu zainteresowań jestem daleka od zmuszania go do czegokolwiek. To polecane przeze mnie rozwiązanie w przypadku dzieci, które czerpią z takiej formy spędzania czasu dużo radości i są mocno zaangażowane.
