Pewnie nie tylko ja szukam okazji w internecie i cenię sobie szybkie zakupy oraz dobrą jakość za rozsądną cenę. Ważne jest również dla mnie bezpieczeństwo transakcji, dlatego znalazłam sklep internetowy, w którym mogę spokojnie dokonywać zakupów i wiem, że się nie zawiodę – ani na obsłudze, ani na towarze. To Kids Hits. Poza produktami z …
Techniki karmienia piersią Pozycja matki i dziecka Kobieta karmiąca piersią powinna usiąść wygodnie, oprzeć się o oparcie np. fotela, rozlużnić się. Dziecko natomiast powinno być zwrócone brzuszkiem do ciała matki, jednocześnie do niego przylegając, twarzyczka prawidłowo skierowana do piersi. Głowa, plecy i pośladki dziecka matka podtrzymuje swoim przedramieniem, stabilizując je. W razie potrzeby kobieta może …
Czy wiecie, że co najmniej jedno na dziesięcioro niemowląt doświadcza jakiegoś spłaszczenia ułożeniowego główki? Tak było również w przypadku naszego małego bohatera. Zwykle dzieje się to w pierwszych 5 miesiącach życia dziecka i niestety nawet mimo zapewnień lekarzy, główka nie zawsze się wyrównuje. Zapobieganie i świadomość są kluczem do spokoju rodziców! Mimos to atestowana profilaktyka, która działa!
Nasz mały bohater ma obecnie 3,5 miesiąca, poduszka Mimos służy mu od dwóch miesięcy, a o początkach tej przygody możecie poczytać TU. Zaglądamy do niego po kolejnym miesiącu i dowiadujemy się, że nasz maluch nie wyobraża już sobie spania bez podusi, główka zaczyna się widocznie zaokrąglać i spłaszczenie powoli przechodzi w niepamięć, ku uciesze młodych rodziców. 
To ważne, by reakcja na wszelkie nieprawidłowości u takich Świeżaków była szybka, tak jak to miało miejsce w przypadku naszego małego bohatera. Maluszek jest bezpieczny na Mimos w dzień i w nocy. Nie trzeba zmieniać jego pozycji, to poduszka sama redukuje nacisk, jaki wywiera główka dziecka na podłoże. Mimos działa, a rodzice mogą spać spokojnie.
No właśnie a propos snu, co w kwestii śmierci łóżeczkowej? Otóż wprowadzenie dla maluszków ogólnoświatowych zaleceń o spaniu na plecach zdecydowanie zmniejszyło liczbę przypadków nagłej śmierci łóżeczkowej (SIDS). Spanie na plecach jest wciąż rekomendowane przez specjalistów jako najbezpieczniejsze, jednakże spowodowało ono wzrost spłaszczeń ułożeniowych, którym na szczęście możemy łatwo zapobiec. 
Co robić jeśli nie mamy Mimos?
– zmieniać pozycję dziecka podczas snu
– w ciągu dnia układać go na brzuszku
Z poduszką Mimos?
– nie trzeba zmieniać pozycji dziecka podczas snu
– wciąż należy go układać na brzuszku, aby wzmacniał mięśnie i osiągał kolejne kroki milowe w swoim rozwoju.
Często bywa tak, że nasz maluch wybiera sobie do spania jedną pozycję i mimo naszych prób, podkładania zwiniętych pieluszek czy kocyków, nasze dzielne dziecko z powodzeniem potrafi poradzić sobie z tymi przeszkodami by osiągnąć swój cel. Wtedy właśnie, leżąc wciąż w jednej pozycji, naraża główkę na spłaszczenie z jednej strony. Poduszka Mimos temu zapobiega, dziecko ma swobodę ruchów, główka leży tak, jak dziecku wygodnie, ale nie dochodzi do spłaszczenia. 
Poduszka Mimos jest rekomendowana przez specjalistów i coraz popularniejsza w Polsce, a nasz mały bohater jest żywym przykładem tego, że działa. O zaletach produktu możecie poczytać w poprzednim poście, dodatkowa uwaga Mamy naszego bohatera to taka, że poleca zaopatrzyć się jednak w dwie poszewki. Chodzi nie tylko o sprawne utrzymanie higieny (poszewka jest tylko biała, gdyż jest to produkt medyczny), ale również o to, że częste pranie powoduje wyciąganie się materiału, z którego poduszka jest wykonana (dodam, że pranie zgodne z metką na produkcie, a nawet w niższej niż podawana temperaturze). Oczywiście sama poszewka nie traci swoich właściwości absorpcji i odprowadzania wilgoci, jednak nie jest już tak estetycznie dopasowana jak na początku. Aczkolwiek są to oczywiście uwagi drugorzędne, jednak czujemy się w obowiązku o nich wspomnieć.
Poduszkę Mimos możecie obejrzeć i zakupić stacjonarnie w szkole rodzenia HEGET przy ul. Kanclerskiej 2 w Poznaniu, zaś wysyłkowo w sklepie Lullilai, gdzie możecie również nabyć inne cudowne, porządne i funkcjonalne rzeczy dla swojej pociechy.
Naszemu małemu bohaterowi życzymy dużo zdrówka i zajrzymy do niego już za miesiąc :).
Kiedy wokół nas piękna wiosna w pełni i przyroda cieszy nasze oczy soczystą zielenią, my spędzamy wspólne popołudnie rozpoczynając wielką przygodę z Fenkiem. Fenek to mały, sympatyczny lisek, którego przyjacielem jest kotek Maks. Razem przeżywają przygody i uczą się nowych rzeczy pod okiem rodziców. 
Dzisiaj, by przypomnieć sobie zimowy czas i utrwalić związane z nim słowa, wybrałyśmy książeczkę o zabawach na śniegu. Poza opowiadaniem o codziennych czynnościach autor zaprasza nas do czynnego uczestniczenia w Fenkowej rzeczywistości, przenosimy się zatem do świata małego liska i razem z nim uczymy się nowych słów, bawimy się i przeżywamy przygody. 
Co ważne, książeczka napisana jest językiem prostym, a jednocześnie bogatym w wyrazy czy połączenia typu „delikatnie łaskoczą” lub „posapuje” – co można z powodzeniem wykorzystać we wspólnej zabawie. Na końcu każdej strony znajdujemy pytania, które nawiązują do przeczytanego wcześniej tekstu, dzięki czemu przygotowujemy i uczymy malucha czytania ze zrozumieniem. 
Dzięki tej części przygód Fenka nasz maluch dowie się skąd bierze się śnieg, jak również o tym, że płatki śniegu mają różne kształty, pozna części garderoby potrzebne w zimie czy utrwali kolory: czerwony, zielony, żółty, niebieski i pomarańczowy. Książeczka zachęca również do ciekawego spędzania czasu z dzieckiem np. chowamy zimową garderobę, wspólnie nazywamy jej części i próbujemy określić ich kolory. Możemy pomieszać letnie ubrania z zimowymi i poprosić dziecko by poszukało tych odpowiednich na zimne dni. Jak zawsze ćwiczenia czynią mistrza, dlatego pozwólmy dziecku na samodzielne założenie czapki i rękawiczek czy zapięcie zamka od kurtki. Niech to będzie Wasz wspólny czas, bez pośpiechu, bez telefonu, bez „ważnych spraw”. Ta godzina wspólnej, intensywnej zabawy połączonej z nauką będzie bardziej wartościowa niż cały dzień spędzony obok dziecka. 
Co ciekawe w serii Przygód Fenka wyróżnione są wyrazy do globalnego czytania. Co to takiego i jak to działa? Otóż „Rodzice często pytają jak to możliwe, że można nauczyć czytać malucha nie ucząc go liter. Naturalnie, czytanie bez znajomości alfabetu jest niemożliwe. Istnieją jednak dwa sposoby czytania. Jeden to czytanie globalne, drugi jest czytaniem analityczno-syntetycznym, dla ułatwienia nazywać go będę „zwykłym”.
Podczas czytania globalnego dziecko rozpoznaje i nazywa cały wyraz, nie wnikając w jego strukturę i nie znając liter. W rzeczywistości czytanie globalne stosują Wasze maluchy od wczesnego dzieciństwa. Dzieci „odczytują” nazwy na reklamach, pudełku z jogurtem, tytuł na ulubionej książeczce. I wcale nie przeszkadza im w tym nieznajomość liter.
Postrzegają bowiem zapis graficzny wyrazu jako całości, tak jakby patrzyły na budowlę z klocków lego bez uświadamiania sobie – póki co – ze składa się ona z poszczególnych klocków. My, dorośli, także odczytujemy w ten sposób znaczenie piktogramów, czyli obrazków symbolizujących różne treści.
Demonstrując dziecku plansze z wyrazami sprawiamy, że zapamiętuje ono ich wygląd, kojarzy z nazwą, a że potencjał intelektualny maluchów jest olbrzymi, szybko przyswaja sobie treść wielu plansz.
Niestety, nie można poprzestać na takim czytaniu. W naszym języku funkcjonują tysiące wyrazów, z których każdy podlega jakimś odmianom. Tak czy owak dziecko musi nauczyć się czytania „zwykłego”.
I teraz objawia się fenomen czytania globalnego. W którymś momencie prowadzony tą metodą malec uświadamia sobie złożoną strukturę wyrazu. Dostrzega owe pojedyncze klocki. Dzieje się to po kilku tygodniach lub miesiącach zabaw, w zależności od wieku dziecka i atmosfery towarzyszącej tym zabawom. Nazywam ten moment chwilą, w której rusza lawina. Dziecko poczyna dopytywać się o nazwy liter. Wiele z nich poznało już wcześniej, przy okazji demonstrowania jak pisze się jego imię, imiona najbliższych czy ulubionego zwierzaczka. Od tego momentu dziecko próbuje łączyć ze sobą litery (dokonywać ich syntezy). To najtrudniejszy etap w nauce czytania. Można bowiem znać cały alfabet, nazywać wszystkie literki, ale łączyć je ze sobą to w nauce czytania najbardziej skomplikowane zadanie. Na lawinę nie ma jednak sposobu. Kiedy malec pojmie jak połączyć ze sobą litery tak by tworzyły fonetyczną całość, cała reszta to tylko kwestia czasu.
Przypomnijcie sobie swoje długie i żmudne ćwiczenia, którymi okupiona była nauka czytania. Trwała ona z reguły cały rok, a i potem należało jeszcze doszlifować technikę, by czytać płynnie. Zabawa w czytanie globalne pozwala znacznie skrócić okres ćwiczeń a samo „wejście w czytanie” odbywa się bezboleśnie, z radością i nie wiadomo kiedy.” Więcej o tej metodzie dowiecie się TU, zaś całą serię Przygód Fenka możecie wygrać w naszym konkursie jubileuszowym, oraz w konkursie organizowanym na Fanpage’u Wydawnictwa.
Dziś przedstawiam Wam gimnastykę buzi i języka dla malucha. Ćwiczenia te możecie profilaktycznie wykonywać w domu z dzieckiem, aby zapobiegać powstawaniu wad wymowy oraz wspomagać prawidłową artykulację i tym samym wspomóc rozwój mowy dziecka. I Ćwiczenia oddechowe: Dmuchanie na skrawki papieru Dmuchanie przez słomkę na kulki papieru Puszczanie baniek mydlanych Dmuchanie na piórko Dmuchanie przez …
Kolejny raz firma BabyOno nie zawiodła :). Kiedy buszowałam po stronie internetowej w poszukiwaniu nowości i ciekawostek natrafiłam na ten wynalazek. Od razu pomyślałam o walających się po domu chrupkach, czy o zgrozo, kawałkach owoców. Kubek niewysypek to świetna i bardzo pomysłowa propozycja na opanowanie dziecięcych przekąsek. Kubeczek ma sylikonową nakładkę z płatkami, przez które …
Szpital. Sanitariusze przywożą pacjenta z karetki. Pan, na oko około 80-cio letni, osłabiony, oczy przymknięte. Słyszę rozmowę pielęgniarki z lekarzem – Trzeba zrobić zabieg, pacjent chodzący? – nie, nogi odjęte, ma przyjechać żona, przywieźć leki… – Proszę pana, musimy pana zabrać na zabieg, słyszy pan, rozumie pan? – tak… a będzie bolało…? Spoglądam na pielęgniarkę, …
POSTAWA NADMIERNIE CHRONIĄCA niedocenianie możliwości dziecka rozwiązywanie za nie trudności utrudnianie samodzielności dziecka usuwanie wszelkiego ryzyka z jego drogi nadmierna pobłażliwość nadmierne bronienie go przed zarzutami postępowanie rodziców w sposób uzależniający je od matki lub ojca i ograniczający jego swobodę (niepozwalanie dziecku na robienie czegoś samemu, gdy chce i może to zrobić samo), wścibstwo, izolowanie …
Nadmierne owłosienie to estetyczny problem, z którym borykają się zarówno kobiety jak coraz większa liczba mężczyzn. Dla wielu osób gładkie i zadbane ciało ma bardzo duże znaczenie. Stąd coraz większe zainteresowanie przyczynami nadmiernego owłosienia oraz podejmowanie prób pozbycia się tego mało estetycznego problemu.
Definicja nadmiernego owłosienia nie jest wciąż jasna. Terminu tego używamy nie tylko do określenia hirsutyzmu, czyli owłosienia niefizjologicznego dla danej płci, spowodowanego zaburzeniami hormonalnymi, ale również w przypadku nadmiernego wzrostu włosów w miejscach typowych. O bardziej nasilonym owłosieniu na twarzy decydują predyspozycje rodzinne, a dokładniej – pochodzenie etniczne. Jeśli przodkowie pochodzą z południowej Europy (np. z Włoch, Sycylii) lub Azji (np. z Gruzji), ciemne włoski, również w okolicy twarzy, nie powinny być powodem do niepokoju, bo są one charakterystyczne dla kobiet mieszkających w tych rejonach. Ale nadmierne owłosienie nie musi być odziedziczone po ojcu czy matce, może też wynikać z zaburzeń hormonalnych. Gdy nadmierne owłosienie budzi niepokój, wskazana jest wizyta u dermatologa oraz endokrynologa w celu zdiagnozowania przyczyny, uzyskania potrzebnej pomocy w postaci leczenia farmakologicznego.
Oprócz leczenia farmakologicznego, istnieją również metody pomagające zmniejszyć widoczność hirsutyzmu. Do najprostszych i najstarszych technik usuwania owłosienia zalicza się rozjaśnianie włosów, golenie, usuwanie za pomocą wosku lub substancji chemicznych oraz wykonywanie elektrolizy. Nowszymi metodami jest stosowanie różnego rodzaju laserów oraz IPL. Do wykonania zabiegów usuwających włosy, wskazaniem może być nie tylko nadmierne owłosienie, ale również zjawisko pseudofolliculitis, czyli wrastające włoski, zabiegi przeszczepu skóry, służące różnego rodzaju rekonstrukcjom, mogą zawierać niepożądane owłosienie, co może zakłócać ich prawidłową funkcję w miejscu wykonania rekonstrukcji. Również operacje zmiany płci, oprócz kuracji hormonalnej, wymagają zabiegów usuwania owłosienia z miejsc niechcianych. Jednak większa grupa pacjentów poddaje się tym zabiegom ze względów kosmetycznych, z przyczyn kulturowych, gdzie pewne części ciała uznawane są za estetyczne tylko wtedy, jeśli nie są owłosione.
Istotą działania lasera diodowego LightSheer DUET na mieszek włosowy jest zjawisko selektywnej fototermolizy. Światło lasera pochłaniane jest wybiórczo przez struktury mieszka włosowego zawierającego melaninę. Zmieniane ono jest na ciepło, które niszczy elementy włosa odpowiedzialne za jego wzrost, powodując trwałą utratę włosa i destrukcję mieszka. Jak wskazały badania to zjawisko jest najskuteczniejsze dla włosów znajdujących się w fazie aktywnego wzrostu (anagenu). Pozostałe okresy wzrostowe naszych włosów – faza zaniku (katagen) i spoczynku (telogen) są „nieme” na działanie lasera.
Warunkuje to potrzebę minimum czterech zabiegów powtarzanych w odstępach średnio 6-12 tygodni. Przyjmuje się, że po pierwszym zabiegu nie odrasta ok.30-40% włosów ciemnych (włosy anangenowe), po trzech zabiegach – ok. 80-92% (następna porcja włosów, które w międzyczasie wkroczyły w fazę anagenu). Niewielki, pozostały odsetek to włosy jaśniejsze, cieńsze i mniej widoczne. Pacjenci o włosach cieńszych lub nie w pełni ciemnych muszą liczyć się ze słabszym efektem (przyczyną jest zbyt mała zawartość melaniny w mieszku). Włosy osłabione wcześniejszymi wielokrotnymi zabiegami depilacji: woskiem, pęsetą, depilatorami mechanicznymi mogą wymagać przeprowadzenia czwartego i piątego zabiegu depilacji dla uzyskania lepszych wyników. 100% depilacja laserowa zwykle nie jest możliwa. Włosy jaśniejsze mogą zostać tylko przerzedzone.
Przeciwwskazania do zabiegu depilacji laserowej:
Pierwszy zabieg poprzedzony jest konsultacją przed-zabiegową. Osoby zakwalifikowane do zabiegu mają wykonywaną próbę laserową z ustaleniem optymalnych dla danego fototypu skóry parametrów zabiegowych. Przed zabiegiem skóra powinna być umyta, ogolona, niczym nieposmarowana. Każda skóra w sposób indywidualny reaguje na zabieg. Reakcją naturalną jest rumień i/lub obrzęk około-mieszkowy, zwykle krótkotrwały. Ewentualne powikłania (pęcherzyki, strupki, nadżerki, przebarwienia, odbarwienia) są sporadyczne, zwykle związane z nieprzestrzeganiem zasad przygotowania do zabiegu i postępowania po zabiegu. Mają charakter przejściowy, choć przebarwienia i odbarwienia u nielicznych osób mogą utrzymywać się do kilku/kilkunastu tygodni.
W ciągu paru dni po zabiegu (2-7 dni) skórę należy traktować delikatnie:
Jeśli macie pytania lub wątpliwości zapraszamy do kontaktu pod numerem tel. 516 301 308, chętnie odpowiemy. A dla czytelniczek serwisu M jak Mama specjalne rabaty, dlatego warto o tym wspomnieć.
Źródło: www.casolla.pl
Od jakiego wieku czytać dzieciom? Jak odnaleźć książki wartościowe? co zrobić, gdy dziecko prosi o czytanie tej samej książki po wielokroć? 
To tylko wybrane pytania, które pojawiły się podczas sobotnich warsztatów w HEGET nauka rodzenia. Miało być o bajkoterapii, a skończyło się na zabawie z książką i zabawie w opowiadanie, oczywiście przy pełnej współpracy uczestniczek i maluchów. 
Podczas spotkania pokazane zostały różne książki, które mogą towarzyszyć naszym dzieciom już od samego początku, kiedy to skupiają wzrok na prostych biało-czarnych rysunkach, jak i na każdym kolejnym etapie rozwojowym.
Książki i wspólne ich czytanie wspaniale rozwijają dzieci, są dla nich doskonałym wytchnieniem, ale i okazją do wyciszenia, zabawy i …poznania siebie, to dzięki dobrze dobranym książkom dzieci mogą uczyć się rozpoznawać swoje emocje, uczucia czy poznawać strategie radzenia sobie sobie w trudnych sytuacjach. Warsztaty były też okazją, by przejrzeć wiele rożnych książek. Do książek nie tylko z zaciekawieniem zaglądały Mamy, ale i Maluszki, bo dobra książka dla dzieci to doskonała rozrywka lub pretekst do rozmyślań również dla dorosłych. Mamy uczestniczące w warsztatach miały okazję zadać nurtujące je pytania i uzyskać fachową odpowiedź. Dwie godziny minęły bardzo szybko w niezwykle miłej i radosnej atmosferze. Prowadząca warsztaty Kasia Nowacka – Jakubowska najpierw zadbała o zapoznanie się grupy i integrację, 
a następnie krótko omówiła kilka ciekawych zagadnień dotyczących między innymi co daje wspólne czytanie 
oraz wpływ głośnego czytania na dziecko w poszczególnych fazach rozwoju życia. 
Zaproponowanie rezerwowania czasu na wspólne czytanie z dzieckiem i wykonanie na tę okoliczność zawieszek „nie przeszkadzać” spotkało się z dużym zainteresowaniem (do wykorzystania również na czas z partnerem 😉 ) 
. Wszystkie uczestniczki dostały również po warsztatach na adres e-mail materiały przygotowane przez prowadzącą dotyczące nie tylko tego, o czym były same warsztaty, ale też zestawienie z listą książek pomocnych przy rozwiązywaniu różnych problemów np. agresja, asertywność czy rozwód rodziców.
Warto poświęcić 2 godziny wolnego czasu na uczestnictwo w tego typu warsztatach, gdyż wiedza na nich przekazana jest nieoceniona. Przy okazji można poznać nowych ludzi oraz spędzić przyjemnie i wartościowo czas, do czego Was osobiście gorąco zachęcam. A poniżej kilka ujęć ze wspólnego spotkania.
Ćwiczenia i pozycje przeciwbólowe, odciążające odcinek lędźwiowy kręgosłupa:
Pacjent kładzie się na plecach, rotuje głowę w stronę lewej ręki (patrzy na lewą rękę) a kończynę dolną (może być zgięta w kolanie) przekłada na przeciwną stronę. Pozycję utrzymujemy kilka minut, następnie wykonujemy ćwiczenie na stronę przeciwną.
Jeśli nie mamy w domu piłki można położyć nagi na tapczanie lub krześle, ważne żeby zachować kąt prosty, choć niektóre pacjentki odczuwają zmniejszenie bólu bardziej zginając lub prostując kończyny.
Leżenie na boku też często przynosi ulgę, ważne żeby pamiętać aby leżeć głównie na boku lewym (przeciwnie niż na zdjęciu) wszystko po to, by nie uciskać tętnicy i nie ograniczać dopływu tlenu do maleństwa.
Kinesiologytaping:
Kinesiology taping powinien być zaaplikowany przez wykwalifikowany personel, działa przeciwbólowo i rozluźniająco.
Masaż i terapia punktów spustowych
Masaż głęboki pośladka i uda – nie stosujemy oliwki ani innych substancji poślizgowych, rękę po ciele przesuwamy powoli, aż bariera tkankowa ustąpi sama.
Terapia punktów spustowych – znajdujemy punkt najbardziej bolesny i uciskamy tak długo, aż ból ustąpi.
Rolownie skóry w okolicy kręgosłupa, skórę pod palcami przesuwamy powoli lekko uciskając.
Jeśli nie ma koło nas osoby która mogła by nam pomóc w zlikwidowaniu punktów spustowych w okolicy pośladków możemy użyć małej twardej piłki, ustawiamy ją w miejscu największego bólu i czekamy, aż ból ustąpi.
Autor: Fizjoterapeuta, terapeuta NDT-Bobath
Joanna Henzel-Trawińska
Baby boom w moim otoczeniu trwa, można by rzec – taka praca. Jednak nie piszę tego z przekąsem, wręcz przeciwnie, każdy nowo narodzony maluszek bardzo mnie cieszy i rozczula. A kiedy pojawia się w moim najbliższym otoczeniu rozpoczyna się szał prezentowych zakupów. Zwykle kupuję ubranka i drobiazgi potrzebne maleństwu w pierwszych chwilach życia. Tego nigdy …
Od kiedy urodziła się Pat powtarzam, że jedno dziecko to luksus. Ni mniej, ni więcej, stan idealny. Jestem bardziej zorganizowana, robota idzie szybciej, sprawniej. Mam czas na pracę zawodową (dzięki Babci), pracę dodatkową/hobby, mam czas dla dziecka i czas dla siebie. Czuję się kompletnie spełniona. Z podziwem patrzę na Mamy, które mając gromadę dzieciaków jeszcze realizują swoją pasję, a i mają czas by o tym napisać. Takie Mamy mnie inspirują, są dodatkowym „kopniakiem” do działania, udowadniają, że wszystko można, a jeszcze więcej kiedy się kocha, jest się szczęśliwym i czerpie się życie pełnymi garściami.
Wyszukałam ją na Facebooku, zainteresowały mnie … te dzieci ;), a raczej ich ilość wynikająca z nazwy. No bo JAK ona to robi, a do tego ogarnia codzienność. Zaintrygowała mnie. Opinie o jej produktach są jak najbardziej pozytywne – sama jeszcze nic nie mam, bo mnie na nią nie stać obecnie ;), ale kto wie … marzy mi się kołyska dla Patowej lali, chyba, że czas minie i dziecko mi dorośnie, to dla siebie specjalnie zamówię. A póki co zapraszam Was na wywiad by troszkę przybliżyć Wam jej osobę.
Nasza dzisiejsza bohaterka – Monika Balicka autorka Little B. … and Twins.
MB: Wbrew pozorom to jest bardzo ciężkie pytanie, bo tak naprawdę to pomysł i pierwsze domowe prace Little B. … and Twins kiełkowały już ponad 2 lata temu. Wszystko zaczęło się od wiadomości, że jesteśmy w upragnionej ciąży. Wtedy zaczął się szał urządzania pokoju, malowania, meblowania, dekorowania itp. Pierwszym moim „dziełem” był napis na ścianę z imieniem córeczki, nad łóżeczko. Moja duma i satysfakcja sięgała zenitu, że zrobiłam sama, że nie poszłam na łatwiznę i nie kupiłam, a na dodatek mi się to podobało 🙂
Gdy już urodziła się Bianka, co chwilę coś zmieniałam, wymyślałam coś nowego. Robiłam pompony, girlandy i inne cuda wianki, ale wszystko tak dla siebie, dla znajomych i rodziny. Tak naprawdę, to taka potrzeba żeby Bianki pokoik była jak ze snów, to było spełnienie moich marzeń i snów z dzieciństwa, bo ja swojego pokoju nigdy nie miałam.
Im Bianula była starsza i im więcej rzeczy ją interesowało, tym więcej nowych zabawek i dekoracji wymyślałam i pomału realizowałam. Szczerze Ci powiem, że pierwotnie Little B. …and Twins, miało być tylko i wyłącznie blogiem, na którym dzielę się swoimi przemyśleniami, tym jak ogarniam moją BBande i takie tam moje pisanie, ale post w którym pokazałam pokoik Bianki, zasypał mnie wiadomościami typu: gdzie to kupiłam, gdzie tamto, skąd jest kołyska, że pokoik Bianki jest jak z katalogu, a jednocześnie nie jest sterylny i widać w nim małą żyjącą dziewczynkę itp. I tak sobie wtedy siadłam z moim Stefem, trochę chwaląc mu się tym, co inne Mamy mi wypisują i mój Stef mówi: „słuchaj Monia, skoro robisz te wszystkie rzeczy dla Bianki, za niedługo będziesz pewnie wymyślać coś dla chłopców, to przecież możesz je też robić dla innych Mam…”
I powiem Ci szczerze, że chyba na to czekałam i stwierdziłam że TAK! Że chcę! Że spróbuję!
Zawsze mówiłam Stefowi, że spełniam się robiąc te wszystkie rzeczy Biance, że serducho mi radość ogromna wypełnia jak widzę, że Ona się tym bawi, że ją to cieszy, a już w ogóle jestem w 7 niebie, gdy ktoś obcy mnie pochwali. Marzeniem moim było zostać projektantką wnętrz, i tak ciut ciut mi się ono spełnia.
MB: Największą inspiracją i źródłem pomysłów jest moja Bianka. Chłopcy są jeszcze zbyt mali, ale wkrótce i oni będą mnie inspirować :). Inna sprawa, że gdzieś tam w głębi duszy też jestem małą dziewczynką i te wszystkie dekoracje, ozdoby i zabawki to takie moje marzenia z dzieciństwa. Kiedyś obiecałam sobie, że moje dzieci będą mieć wszystko na co dzieci zasługują i co powinny mieć i może w taki właśnie sposób realizuje swoje postanowienie….
To trochę może infantylne, ale tak naprawdę, zawsze tak było i jest i pewnie będzie, że dziewczynki lubią te wszystkie zabawy w mamę, dom, opiekę nad dzidziusiem i wszystkie inne sprawy, które sprawiają, że są już dużymi dziewczynkami, więc nie jest ciężko coś wymyślić, albo po postu mi to tak naturalnie przychodzi.
MB: Nikt mi nie chce w to uwierzyć , ale naprawdę nie jest tak źle, jak może się wydawać :).
Dzieciaki mam cudowne i są naprawdę bardzo grzeczne – cała trójka. Bianka skończyła teraz 2 latka i nie będę ukrywać, że testuje nasze granice wytrzymałości jak tylko może J i nie będę ściemniać, że zawsze jest kochana i do rany przyłóż, bo są dni kiedy mam ochotę schować się w szafie i powiedzieć, że mnie nie ma … ale nie mogę :).
Chłopcy to są w ogóle aniołki – póki co. Zero kolek, bóli brzuszka, katarków, gorączek itp.
Więc jestem bardzo mile zaskoczona macierzyństwem z bliźniakami, bo nastawiałam się, że może być ciężko, a nawet bardzo ciężko. No i już pewnie wspominałam i to nie raz, ale powiem raz jeszcze, że mam naprawdę super męża, który potrafi zrobić wszystko przy dzieciach – przebrać pampersa, wykąpać itp. Gdyby nie fakt, że karmię piersią to nakarmić też by umiał. Stef potrafi też ugotować i to całkiem nie źle i co więcej pomaga mi wieczorami przy większości spraw związanych z Little B. … and Twins. On tworzy wszystkie metryczki i plakaty. Ja je wymyślam, tworzę w głowie, a On je przenosi na papier :).
Dużo osób mnie pyta, jak sobie radzę, albo z góry stwierdza, że pewnie sobie nie radzę, no bo niby jak przy 3 dzieci i to takich małych. Ale czy ja mam inne wyjście? Nie mam do pomocy sztabu babć, cioć i innych nianiek, więc muszę sobie dać radę i uważam, że wychodzi mi to całkiem nie źle.
MB: Hmm co mnie cieszy…? Powiem Ci szczerze, że pojawienie się na świecie Little B. całkowicie przewartościowało moje myślenie. Wcześniej byłam tylko ja i mój Stef. I wiadomo jak to młodzi ludzie – wielkie oczekiwania i wymagania od siebie i świata, a tu nagle pojawia się taki mały okruszek, który sprawia, że cieszysz się jego każdym uśmiechem, tym że dziś nie miał kolki, a pierwszy ząbek to jak święto. Może zabrzmi to górnolotnie, ale odkąd jestem mamą, cieszą mnie zwyczajne, codzienne rzeczy. Cieszę się jak Bianka tupta do nas z rana i wskakuje do łóżka prosto na nas, cieszy mnie jak się wygłupiają ze Stefem tak, że Mała ma aż czkawkę ze śmiechu, cieszy mnie gaworzenie chłopców i to że w weekendy jesteśmy wszyscy razem. Ogromną dumą i satysfakcją napawa mnie moja rodzina, którą tworzymy i to, że radzimy sobie ze wszystkim sami, że zawsze dajemy radę. Takie zwyczajne, a wcale niezwyczajne sprawy.
Nie byłabym sobą, ani 100% kobietą, gdybym nie powiedziała , że cieszą mnie również zakupy, wyjście do fryzjera, kosmetyczki, czy po prostu wyjście z przyjaciółką na kawę na miasto – bo każda kobieta to lubi i nie mów, że NIE :). Ale to już bardziej kwestia mojego dobrego samopoczucia, niż takiej czystej radości.
MB: Smuci mnie i to bardzo krzywda dzieci. To nawet nie jest smutek, tylko niezrozumienie, złość, że można wyrządzić krzywdę dziecku. Jestem bardzo wrażliwa na dziecięcą krzywdę i niedole. Pewnie dlatego, że sama mam dzieci i gdyby ktoś je skrzywdził, wiem że byłaby w stanie zrobić wszystko, nie patrząc na konsekwencje.
Nie smuci, ale złości mnie, fakt, że im większy odnosimy sukces, tym więcej „życzliwych” osób pojawia się wokół nas. Może i prawdą jest, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie, ale odnosząc sukces, czy kiedy zwyczajnie po prostu nie źle sobie radzisz, przyjaciół masz jeszcze mniej. I to mnie smuci – taka ludzka zawiść. Każdy patrzy, żeby temu drugiemu było gorzej niż mnie samemu. Nie rozumiem tego, bo nikomu nie życzę źle. Każdy jest kowalem swojego losu i od nas zależy jak to życie przeżyjemy.
MB: Moim największym sukcesem jest moja rodzina. Ja wiem, że to ładnie brzmi, coś w stylu „Pragnę pokoju na świecie…”, ale ja to mówię poważnie. Moi rodzice rozwiedli się, gdy byłam dzieckiem i kiedyś obiecałam sobie, że ja stworzę taka prawdziwą rodzinę, jakiej mi zawsze brakowało. Wyszłam za mąż w wieku 21 lat – dość wcześnie, ale to było spełnienie moich marzeń – w końcu miałam swoją rodzinę. A pojawienie się Bianuli, tylko dopełniło to moje szczęście. Niczego w życiu tak nie pragnęłam jak właśnie Jej.
Oczywiście jestem dumna z ukończenia studiów, z samodzielnego napisania pracy dyplomowej i z tego, że jestem taką osobą. Ale to są takie półśrodki składające się na to, że mogę powiedzieć, że jestem szczęśliwa i spełniona, bo całe moje szczęście jest w domu.
MB: Przede wszystkim kochane moje idźcie własną drogą. Nikogo nie kopiujcie, nikogo nie naśladujcie, twórzcie coś własnego, oryginalnego. Ja nie mówię, że nie wolno się inspirować, bo każdy się czymś, czy kimś inspiruje, ale chodzi o to, żeby w tym wszystkim odnaleźć siebie i pasję, bo bez pasji i lubienia tego co się robi na dłuższą metę nie da się pociągnąć. W końcu cały zapał i chęci zgasną. Wiem, pewnie nie jestem oryginalna, bo takich „złotych myśli” jest na pęczki, ale taka jest prawda. Żyjemy w świecie, w którym wymyślone i powiedziane zostało już chyba wszystko, więc po prostu trzeba tu odnaleźć swoje miejsce i wygodnie się w nim ulokować :).
Kampanie społeczne nawołują „Pij mleko – będziesz wielki”. W szkołach dzieci dostają napoje mleczne na drugie śniadanie. Dzień przedszkolaka zaczyna się od zupy mlecznej czy też kakao … Tymczasem … dietetycy nie zalecają zbyt wczesnego wprowadzania mleka do diety dziecka. Mleko na liści produktów dozwolonych pojawia się dopiero w drugim roku życia, im później wprowadzone, …
Wykonana w najnowszej technologii 3D oddychająca poduszka Mimos – to produkt medyczny, który został stworzony z myślą o zapobieganiu płaskiej główce niemowląt. Jeśli płaski punkt na główce już się pojawi, niweluje i zapobiega pogłębianiu się dalszych zniekształceń. Główka ma szansę naturalnego wyrównania i zaokrąglenia jeśli użyta zostanie przed ukończeniem 6 miesiąca życia dziecka.
Maluszek od pierwszych dni życia spędza większość czasu na plecach – śpi, leży na macie lub w wózku. Główka jest nieustannie narażona na kontakt z twardym podłożem, co powoduje ogromny nacisk na miękkie kości czaszki dziecka. Poduszka Mimos dopasowuje się do każdego kształtu głowy i zapobiega powstawaniu spłaszczeń główki bez konieczności zmiany pozycji dziecka. Nie ma też konieczności kontrolowania pozycji dziecka, co jest szczególnie istotne przy występującym i leczonym problemie asymetrii. Główka rośnie naturalnie, musi być umieszczona w odpowiednim wgłębieniu poduszki. Bohater naszych testów ma niecałe 3 miesiące, poduszkę otrzymał miesiąc temu, kiedy już zaczęło występować na jego główce znaczne spłaszczenie spowodowane upodobaniem małego smyka jednej pozycji. Podusia jest specjalnie wyprofilowana – posiada odpowiednie wgłębienie, aby wspomagać główkę dziecka i niwelować nacisk na podłoże. Co istotne nie ogranicza ruchów malucha, który może swobodnie ruszać i przekręcać główkę w obie strony. Nasz mały bohater leżał (szczególnie podczas snu) jednak dość dziwnie wykrzywiony, dlatego przyzwyczajenie się do podusi zajęło mu trochę czasu. Jego Mama jednak nie rezygnowała, małymi krokami, drobnym kombinowaniem sprawiła, że dzisiaj maluch denerwuje się wręcz kiedy nie leży na podusi Mimos. 
Wygląd główki został uwieczniony w przeddzień otrzymania poduszki i w chwili obecnej, po około miesiącu użytkowania, proces spłaszczania się zastopował i główka powoli wraca do właściwego kształtu.
Specjalnie wyselekcjonowana i innowacyjna poliestrowa struktura gwarantuje bardzo wysoką przepuszczalność powietrza. Poduszka jest oddychająca i bezpieczna dla małego dziecka. Chroni przed uduszeniem.
Materiał jest przewiewny i nie zatrzymuje wilgoci dzięki czemu maluszek nie ma mokrej i spoconej główki.
Z relacji Mamy naszego smyka wiem również, że poduszka jest miękka, elastyczna i wygodna. Dziecko dobrze się na niej czuje. Głównym jej atutem jest to, że można ją wszędzie położyć – w łóżeczku, na leżaczku czy w wózku.
Poduszka ma poszewkę, dzięki której ona sama się nie brudzi. Niestety dostępne poszewki są wyłącznie w kolorze białym co powoduje szybsze brudzenie się, jednak są wykonane z materiału szybko schnącego. Jednakże warto zaopatrzyć się w dwie poszewki, aby mieć drugą na zmianę.
Co z kręgosłupem? Nasza Fizjoterapeutka Joasia Henzel-Trawińska odpowiada: „Z punktu widzenia fizjoterapeuty nie zalecam poduszek do spania do czasu kiedy dziecko samo z nich nie skorzysta, ale myśląc konkretnie o poduszce Mimos proponuje ją dla dzieci z problemem asymetrii. Poduszka ze względu na swój kształt i fakturę jest bezpieczna dla kręgosłupa dziecka i pomaga w rozwoju prawidłowego kształtu główki, nie ogranicza też zbyt mocno ruchomości dziecka. Jeżeli istnieją wskazania medyczne do korekcji asymetrii jak najbardziej poduszka jest naszym dodatkowym elementem terapii, przyspiesza powrót główki do prawidłowego kształtu i pomaga utrzymywać dziecku główkę w liniowości.” 
Poduszka gwarantuje odpowiednie rozłożenie punktów nacisku jaki wywiera główka dziecka na podłoże, co przeciwdziała powstawaniu spłaszczeń. Została zaprojektowana przez inżynierów i lekarzy. Rekomendowana jest przez lekarzy pediatrów, neurochirurgów, fizjoterapeutów i położne na całym świecie, a obecnie dostępna jest również w Polsce (Heget nauka rodzenia Poznań oraz wysyłkowo http://www.lullilai.pl/)
Nasz mały tester nadal dzielnie testuje podusię, przywykł do niej tak mocno, że buntuje się kiedy na niej nie leży, co tylko potwierdza fakt, że podusia zapewnia mu komfort, jest mięciutka, wygodna i lekka. Zajrzymy do niego za miesiąc i zobaczymy jak podusia mu służy.
Agnieszka
Autorka „M jak Mama serwis rodzicielski”
